1...2...3....nk mula da nieh......(tetibe nk poyo...)....ok la....saye ada seorang lelaki yang da lame dok kat dlm hati ni....cerite nye camni.....saye merupakan salah seorang penuntut di Institut Perindustrian Kuala Lumpur (ILP KL)....batch 2/2006....wah..terang2 lgi....jurusan saye, Quality Assurance Engineering / QAE...(klu xslah eja la...almaklum la....best student la katekan....hikhik...)...ok....mcm ni....saye ni dolu2 sombong org nye....leh kate cam saye ni cme hdop ngan kengkawan yg ade keliling saye jek....sbnr nye, bkn sombong....tp, malu......hehehe
than, after 2 weeks ago.....ecehh....speaking london lak....k....lpas 2 mggu, msuk lak dak2 second intake....n di situ la bermula segalanye....huhu....sesi pembelajaran pon da bermula.....untuk klas ape ek???alamk....lupe lak.....tp, dikendalikan oleh En. Nagor Amir.....(pernah dengar x???...ala....yg jd pengadil bola sepak kebangsaan tuh....caya x???...tp, mmg kne caye la...sbb, itu la kbenarannye....)....mse kelas tu, kitorang dibahagi mengikut kumpulan.....saye kumpulan 1....n my mr. luv (gelaran untuk si die yg sentiase dok dlm hti ni la....)....ha....mr. luv saye tu, kumpulan 3.....
nak jadi cerite, kak iza (my roomate) tbe2 terluke plak tangannya mase wat kerja bengkel.....dengan murah hati, my mr.luv ni bg la sapu tangan die tuh kat kak iza....(mse tu, xtaw la ap niat nye kan.....hikhik)....balik dari kelas, kak iza cite la yg my mr. luv saye tuh da bg die sapu tgn kat kak iza sbb tgn luke....mse tuh, saye ni wat dekk je la....bsok mse g klas, saye dan group 1 dok dlm lab....n group 3 dok dlm klas.....mse dlm lab, ade lak nombor te;efon yg sibuk maen miscall n msj byk kali.....yang menyirap tuh, da la dlm klas xleh gne fon, tp fon ni lak asyik la nk bergetar.....than, hati da mule panas, call la blik.....xangkat.....msj lak xberbalas....sdh nye, kene sound la empunye nombor yang tak dikenali tuh......
hbs lab, msuk la dlm kelas.....kak iza tgh lepak ngan dak laki kat belakang.....saye ni lak, muke da ketat jek....mne x nye.....ade org kacau ketenteraman hdop ku....huhu....tbe2 kak iza panggil....gtaw ade org kg saye kat dlm kelas tu....(sebenar nye xde la kg sgt.....1 daerah....tp, kawasan yang berbeza.....die sungai sireh....n saye lak tanjung karang....)...tb2 hlg rase nk marah....terus je g kat org yg dikatekan sekampung tuh.....taraaaaa.....itula die si mr. luv ku.....hikhik....mse da berani g lepak tuh, terus nk cite kat die psl org yg asyik nk miscall n msj tuh....selambe je die jwb, ko g lyn wat pe???wat dekk je.....(dalam hati, mmg xd respon lgsg...bkn nk tlg tenangkan saye nieh.....lg nk salahkan org lak....huh!!!)xpe2.....
ktorang ni, ble kol 10.30 je ade mnum pagi....la....yg mkn kueh je tuh....ha....mase tu, g la jln sesame ngan classmate....amir, azhar, die n intan....leh plak si amir sound gini....."ko dlm kelas pon nk mesej2.....da ske, ckap j la....."saye igt, die g sound intan yg mmg selalu bersms.....rupenye, ad insan lain yg juge ade hobi yang same....hikhik.....lpas mnum pagi, semua kena beratur depan kelas tuk attendent....mse tula segala persoalan terjwb....siapa yg rajin menekan btg hjau untukmen miscall n siape yg mempunyai jari jemari yg rajin tuk menghantar mesej bila die sendiri yang call bgitaw die berasal dari tampin dan anak pak Dolah...hikhik....itu la die.....berasal dari tampin, dan anak pak Dolah....siape lg...die la yg konon nye dari kampung yang same ngan saye tu la.....ABDUL AZIZ BIN ABDULLAH.....hikhik.....dari saat tu la kami jd semakin rapat.....semakin kuat cemburu antara satu sama lain....tibe2 ade lak rse rindu dlm dri ble jauh....perlahan2 kasih pula mule bertaut....sayang mule terpahat.....dan paling hebat bile cinta mula menempatkan diri dalam hati masing2.....wahhhh gituuu.....huh.....
lepas habis 2 sem tu, mule la mcam2 mslah dtg.....mne x nye....masing2 kene praktikal kat kg masing2.....bile da jauh, rse cemburu mule menghakis rase percaya....wujudnye org ketige dlm hubungan.....yg pasti nye, org ketige tu wujud dlm hdup saye....erm.....terlalu byk perkare yg telah menyakitkan die....sian die.....serius....bile saye mule menyedari kesilapan saye, penyesalan nye, xmmpu untuk diluahkan.....saye tanpa rase segan memberanikan diri untuk kembali menagih kasih dari nye....syukur Alhamdulillah....die sudi menerime saya dengan hati terbuke....die kembali menghulur kasih nye kepada saye.....kami kembali bhgia....
saya disayanginye sepenuh hati nye...tapi, dek kerana terlalu memanjakan saye, saye mula lupa siapa saye.....saye mula hilang rase hormat kepadanye....saye mula menyakiti nye....kali ni, bkn dengan orang ketiga....tetapi dengan cara saye yang sudah tidak menghormati nye.....kesian die....hidopnye terlalu tertekan kerana saye.....saye selalu menginginkan hidop yang terlalu sempurna hingga terlupa akan kesempurnaan yang dah ade depan mate.....yaAllah....bodoh nye saye.....
kami mula berjauhan hingga satu hari, saye rase, saye da terlalu jauh dari hubungan yang dah hampir 5tahun kami bina....kalau kawen tuh, da ade 3orang anak la kot...hikhik.....n bile da sedar, saye mula mencari dan minta die sudi menerima saye kali ini....perjanjian dibuat.....tidak mahu menyakiti nya lagi....ingin menghormati dirinye....kerana lelaki mana yang mahu dirinya diherdik dan ditengking serta dimarah sesuka hati.....tidak....kali ini, saye menyesal.....dan sekarang hubungan ini telah meniti ke arah tahun yang keenam.....dan harapan saye, semoga kali ini, hubungan kite akan lebih bhgia....saling menghormati dan senantiase berada di bawah payung lindungan Allah agar lebih diredhai....segala dugaan dan cabaran, kita hdapi bersama...biar ape jugak tomahan orang dalam hubungan kita, kita yakin, ade hikmah disebaliknye.....rupe paras, tidak pernah menjadi kepentingan saye...kerana keyakinan saye hanye pade hatinye.....hatinye sahaja yang mampu memberikan saye segala yang saya harapkan.....hanya die.....
inilah die....insan yang sentiase mendiami di dalam hati....tiada yang selain die.....hanya die dan akan selamanye die....i luv u b......luv u very much.......
